Kapitel 1

1. Los, alle zur Esels-Bucht!

Deutsche Ausgabe

 

Annou, tout moun ka alé Lans-a-Làn!
An jenn Alman (A) ka mandé an jennfi ki ka rété Matinik (B) ki manniè i pé alé Lans-a-Làn. Ein junger Deutscher (A) fragt eine junge Frau von der Martinique (B), wie er zur Esels-Bucht fahren kann.
A Eskizé mwen, mwen pou alé Lans-a-Làn. Ki manniè man pou fè ? Entschuldigung, ich muss zur Esels-Bucht fahren. Wie muss ich (das) machen?
B Sa fasil. Si ou pran isi-a aladésant, ou ka rivé anlè Malekòn-la. Sé laba-a. Ou ka wè’y ? Bato-a sé lot koté lari-a. Ou ka pran prèmié-a ki ka pati a. Das ist einfach. Wenn du hier hinuntergehst, gelangst du zum Malecon. Das ist da unten. Siehst du ihn? Die Fähre ist auf der anderen Straßenseite. Du nimmst die erste, die ablegt.
A Mèsi anpil. An lot soley. Vielen Dank. Auf Wiedersehen.
B An lot soley (…) Hm, eskizé mwen, man pé pozé’w an ti kèsion ? Auf Wiedersehen. (…) Hm, Entschuldigung, kann ich dir eine Frage stellen?
A Pa ni pwoblem. Aber sicher!
B Ou pa moun isi-a ? Bist du nicht von hier?
A An-an, mwen Alman. Poutji ? Nein, ich bin Deutscher. Warum?
B Pas ou ka palé kréyol Matinik. Papa’w matinitjé oben manman’w ? Weil du das Kreolisch der Martinique sprichst. Ist dein Vater Martinikaner oder deine Mutter?
A Awa, papa-mwen épi manman-mwen Alman tou lé dé. Nein, mein Vater und meine Mutter sind beide Deutsche.
B Mwen pa ka konprann. Ki manniè ou fè pou palé kréyol ? Ich verstehe nicht. Wieso sprichst du Kreolisch?
A Eben… Tja…

.